Mgr Helena z Wawrykiewiczów-Wróblowa

                Mgr Helena Seweryna z Wawrykiewiczów-Wróblowa, wieloletnia pedagog liceów w Brzesku i Warszawie, urodziła się 8 listopada 1908 r. w Brzesku, w rodzinie mieszczańskiej piwowara Jana i Albiny z Jaworskich.

Do szkoły powszechnej uczęszczała w Brzesku w latach 1915-1919, a następnie do tutejszego gimnazjum w latach 1919-1927.

                Studia historyczne na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego podjęła w r. 1927, a ukończyła je w r. 1933 uzyskaniem stopnia mgr. filozofii. Ponadto w r. 1936 ukończyła Studium Pedagogiczne UJ i po złożeniu odpowiednich egzaminów otrzymała dyplom nauczyciela szkół średnich.

                1 stycznia 1934 r. rozpoczęła pracę nauczycielską w Szkole Powszechnej w Toruniu, w której uczyła do 15 czerwca t.r. Przed wojną, wobec braku miejsc w szkolnictwie średnim pracowała w szkołach powszechnych w Wąbrzeźnie (16.08 1934 - 3.02 1935), Toruniu (4.02 1935 - 1.02 1937), Brąchowie (1.02 1937 - 1.03 1937), Płużnicy (1.03 1937 - 31.08 1938) i Inowrocławiu (1.09 1938 - 31.08 1939).

                W r. 1938 uzyskała również świadectwo praktycznego egzaminu na nauczyciela szkół powszechnych oraz dokument uzupełniający do nauczania religii.

                Po wybuchu II wojny światowej młoda nauczycielka wróciła do rodziny, do Brzeska. Tu po pewnym czasie uzyskała pracę kierownika referatu personalnego w Spółdzielni Rolniczo-Handlowej „Miarka” (1943-1945). Równocześnie ze swą siostrą Stanisławą prowadziła tajne nauczanie na własną rękę, a od 1 lipca 1942 r. do 18 stycznia 1945 r. w ramach zorganizowanego tajnego nauczania na poziomie szkoły średniej.

                10 lutego 1945 r. podjęła pracę w Państwowym Liceum i Gimnazjum w Brzesku. W l. 1948-50 uczyła również w tutejszym Państwowym Liceum Administracyjno-Handlowym. W r. 1950 uzyskała dyplom Ministerstwa Oświaty uprawniający ją do nauczania historii w szkołach zawodowych wszystkich stopni.

                Po zawarciu związku małżeńskiego z Bolesławem Wróblem w lipcu 1951 r., poświęciła się wychowaniu jego osieroconych dzieci. Po przeniesieniu się w 1951 r. do Warszawy, pracowała w Liceum w Rembertowie, a następnie w 48 LO im. E. Dembowskiego w Warszawie. Na emeryturę została wysłana w 1969 r. ze względów światopoglądowych, zaraz po ukończeniu 60. roku życia. Dzięki usilnym staraniom została jeszcze zatrudniona w tej szkole w niepełnym wymiarze godzin (6 godz. historii i 2 godz. kółka historycznego), a następnie do r. 1977 w Technikum Ekonomicznym na Pradze.

                Za wybitną działalność konspiracyjną i pedagogiczną została odznaczona: Medalem Komisji Edukacji Narodowej; Złotą Odznaką TON 1939-1945 i Złotą Odznaką ZNP. Wyrazem zainteresowania nowym miejscem zamieszkania było wyróżnienie przez Prezydium Rady Narodowej miasta stołecznego Warszawy i Kuratorium Okręgu Szkolnego w konkursie historycznym „Nasza dzielnica” (Ochota). Prof. H. Wawrykiewiczowa-Wróblowa zmarła po długiej i ciężkiej chorobie w Warszawie 13 kwietnia 2003 roku. Pogrzeb Jej odbył się 22 kwietnia 2003 r. na warszawskim cmentarzu na Bródnie.

<powrót>