Mgr Ernest Messner (1899-1983)

Mgr Ernest Józef Messner, profesor szkół średnich w Szczurowej i Brzesku, urodził się 12 stycznia 1899 r. w Okocimiu, w rodzinie piwowara Baltazara Messnera, sprowadzonego z Austrii przez Jana Goetza, właściciela browaru.

Do szkoły powszechnej uczęszczał w Okocimiu w latach 1906-1910, następnie kształcił się w brzeskim Gimnazjum im. Jana Goetza w latach 1911-1918, i tam też uzyskał maturę. W 1918 r. został powołany do armii austriackiej, w której służył do listopada tego roku, a następnie w Wojsku Polskim do 1920 r., biorąc udział w obronie Lwowa, a następnie w wojnie polsko-bolszewickiej, w tym również w bitwie pod Radzyminem zwanej „Cudem nad Wisłą”.

Po odbyciu służby wojskowej zapisał się na roczny kurs dla absolwentów szkół średnich w Akademii Handlowej w Krakowie, który ukończył w 1922 r. Następnie odbył trzymiesięczną praktykę w Wydziale Depozytowym w Polskim Banku Przemysłowym w Krakowie. W latach 1923-1945 pracował w Zakładach Przemysłowo-Rolniczych i Zarządzie Lasów barona Goetza w Okocimiu i w Sandomierzu, zajmując się m.in. prowadzeniem spraw podatkowych, ubezpieczeniami socjalnymi, zawieraniem umów handlowych, asekuracją nieruchomości oraz innych agend charakteru prawnego. Równocześnie studiował zaoczne i prawo na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, które ukończył uzyskaniem tytułu magistra w 1931 r.

24 sierpnia został zmobilizowany, następnie brał udział w kampanii wrześniowej. Po 17 września znajdując się na wschodnich terenach Polski, dostał się do niewoli sowieckiej. Jadąc z transportem do Katynia został „cudem” ocalony. Został bowiem - jak wspomina córka - wykupiony przez żonę oficera polskiego, która przyjechała ratować swego męża, który już nie żył. Z uwagi na to, że jego żona urodziła wówczas córkę, został zwolniony za garść złotej biżuterii, ofiarowanej przez tę kobietę. Po paru tygodniach w okropnym stanie wrócił do rodziny mieszkającej w Sokolnikach. Zobaczył wtedy po raz pierwszy córkę Wandę. Dalsze lata okupacji spędził w Okocimiu. W r. 1945 urodziła się druga jego córka, Jadwiga.

W r. 1947 przeniósł się do Szczurowej, gdzie właśnie otwarto Państwowe Liceum Administracyjno-Handlowe, przemianowane następnie w Technikum Administracyjno-Gorspodarcze oraz zasadniczą Szkołę Metalowo-Drzewną, przekształconą w 1954 r. w Zasadniczą Szkołę Mechanizacji Rolnictwa. W szkołach tych uczył do r. 1956 przedmiotów zawodowych (księgowości, prawoznawstwa, organizacji i techniki handlu); pełnił również funkcję księgowego warsztatów szkolnych.

Po zlikwidowaniu szkół w Szczurowej, został w 1956 r. przeniesiony do Technikum Ekonomicznego w Brzesku, gdzie uczył do r. 1973 przedmiotów zawodowych m.in. wybranych zagadnień prawa, magazynowania artykułów rolnych, arytmetyki gospodarczej, korespondencji i biurowości, stenografii, a także okresowo fizyki i j. niemieckiego. Przez pewien czas opiekował się również uczniowskim zespołem dekoratorskim, był także intendentem i księgowym szkolnego internatu. Ponadto uczył również gospodarowania przedsiębiorstwami w Zasadniczej Szkole Zawodowej dla Pracujących (1963-64) oraz j. niemieckiego i maszynopisania w Liceum Ogólnokształcącym w Brzesku (1970-74).

Mgr E. Messner zmarł 13 lutego 1983 r. w Brzesku, pochowany został na Cmentarzu Komunalnym.

<powrót>